Prawa pokrewne chronią interesy osób i podmiotów, które współtworzą wartość kulturową, medialną lub marketingową, choć nie są autorami utworu. Obejmują m.in. wykonawców (np. muzyków, aktorów, lektorów), producentów fonogramów i wideogramów, organizatorów wydarzeń, nadawców oraz podmioty tworzące i rozpowszechniające treści audiowizualne.
W praktyce prawa pokrewne mają ogromne znaczenie dla wielu branż, szczególnie dla aktorów i artystów występujących w reklamach i produkcjach wideo, agencji marketingowych zlecających realizację spotów czy kampanii wideo, a także platform streamingowych, wydawnictw i domów produkcyjnych. To właśnie te podmioty najczęściej negocjują kontrakty, w których istotne jest jasne uregulowanie, kto i na jakich zasadach może korzystać z efektów występu scenicznego, nagrania, sesji zdjęciowej czy przekazu audiowizualnego.
Prawa pokrewne, choć często traktowane drugoplanowo, stanowią kluczowy element w obrocie prawami do treści kreatywnych. Ich brak lub nieprawidłowe uregulowanie w umowie może skutkować poważnymi konsekwencjami biznesowymi: od zablokowania emisji materiału, przez roszczenia finansowe, aż po naruszenie praw osobistych wykonawcy.
